16/05/2011

Waterzuivering


There can be no doubt that a society rooted in the soil
is more stable than one rooted in pavements.

Kuis je eigen vervuiling op, zegt Anastasia, en doe dit eerst en vooral op de plaats waar je nu woont. Iedereen, maar vooral ook de mensen die dromen om zelfvoorzienend en ‘off the grid’ te wonen, kunnen best even stilstaan bij de impact die ze veroorzaken door ergens te leven. De courante Westerse levensstijl gebaseerd op materie verzamelen en ongebreidelde consumptie en verspilling gecombineerd met een groei, graai- en geldeconomie levert de ideale voedingsbodem voor vernietiging, vervuiling en uitputting. Wat kunnen we zelf doen om deze vervuiling te vermijden en op te ruimen? Hoe mooi, logisch en rechtvaardig is het niet om tijdens het korte verblijf op moeder Aarde niet enkel helemaal niets te vervuilen, maar zelfs om de planeet mooier en beter en vervuld van meer overvloed en schoonheid achter te laten voor volgende generaties. Tenslotte krijgen wij deze mooie wereld slechts even in bruikleen en kunnen we onszelf zien als wijze behoeders die de Aardse schatten en prachtige natuur respecteren en eren. Respect is de eerste stap naar liefde en wat wij onvoorwaardelijk schenken aan de planeet, komt honderdvoudig terug als prachtige paradijzen vol overvloed, groene tuinen van Eden, vriendschap met dieren en communicatie met planten.
Je eigen rommel opkuisen is ook zelf verantwoordelijkheid nemen en een stuk van de eigen (creatie)kracht aanspreken. Dit brengt automatisch vrijheid en onafhankelijkheid dichterbij.

Het bestuderen en toepassen van de vele permacultuur principes kan alvast helpen om de ecologische voetafdruk te verkleinen en de vervuiling te beperken en neutraliseren. Verschillende kringlopen kunnen onderzocht worden op verspilling en vervuiling en indien nodig aangepakt. Een belangrijke kringloop is bvb. de voedselcyclus. De beste oplossing hier is om zoveel als mogelijk lokaal en zelf de eigen voeding te telen, zonder sproeimiddelen en kunstmest, en de restafval te composteren (ook de humane mest via een compost toilet). Zo krijg je een gesloten en niet-vervuilende kringloop van land tot voedselbron en terug. Andere belangrijke kringlopen zijn bvb. energie, huisvesting en water(zuivering).

 Live truth instead of expressing it.

En zo volgt op een mooie en zonnige meidag een inspirerend bezoek aan Gilbert, een erg handige Harry, die ons toont en leert om makkelijk een zelf te bouwen waterzuiveringrietveld aan te leggen. Er zijn vele manieren en methoden om zo’n rietveld aan te leggen en de onderstaande beschrijving is dan ook slechts één voorbeeld van hoe het kan en zeker nog voor verbetering vatbaar (zegt trouwens ook Gilbert zelf). Hij is van plan een nieuw rietveld aan te leggen zonder de tussenliggende waterpartijen en met vierkante vorm in plaats van rechthoekig, zoals dat wat er nu ligt.

De bedoeling van een rietveld is het (huishoudelijk) afvalwater (grijs en zwart) te zuiveren via bepaalde planten vooraleer het terug in de natuur komt. Of zelfs om het terug drinkbaar te maken. Een eerste stap is uiteraard het afvalwater verzamelen op 1 plek. Gilbert bouwde daartoe een put met twee compartimenten. In het eerste compartiment komt het afvalwater toe (uit het huis en uit de septische put) en krijgt de tijd om tot rust te komen. Zo bezinken de zwaardere deeltjes naar de bodem en is er al een eerste zuivering. Dit bezinksel kan jaarlijks uitgeschept worden en uitgestrooid rond bomen. Het is evident dat er in het huishouden enkel ecologisch verantwoorde middelen (denk aan cosmetica, onderhoudsproducten, wasmiddelen,…) worden gebruikt die biologisch veilig en afbreekbaar zijn. Zo zal dit bezinksel ook geschikt zijn om terug in de natuur te komen. In het midden van de bezinkingsput is een overloop waardoor het water in het tweede compartiment kan lopen. Daarin ligt een dompelpomp die het water regelmatig overpompt naar een wachtput, namelijk het naastliggende bassin waar het water verzameld wordt en voorzien van zuurstof. Dit is belangrijk want zo vermijdt men niet alleen geurhinder en vastvriezen in de winter maar wordt ook al een eerste zuivering op gang gebracht. Het inbrengen van zuurstof gebeurt vrij eenvoudig met een aquariumpompje van 6 watt. Het water loopt dan naar het volgende bassin waar de eigenlijke plantenzuivering plaatsvindt. Het eerste deel van dit bassin is volledig gevuld met keien (grote keien zijn goed, lavastenen worden aanbevolen). Eens om de 5 jaar moeten alle planten en keien eruit om alles goed te reinigen, want uiteraard slibt alles langzaam dicht. Tussen de keien wordt eerst gele lis (Iris pseudacorus) en in het tweede deel kleine egelkop (Sparganium emersum) geplant. De plantenwortels tussen de keien zuiveren het doorlopende water. In de laatste delen van het lange bassin staat rivierriet (Phragmites australis) die het water nog verder zuiveren. En inderdaad, het water in het laatste bassin is zo helder als bronwater niettegenstaande er eendenkroos op ligt en er volop dikkopjes in zwemmen. Maar Gilbert laat zich niet kennen en drinkt met gerust gemoed van het gezuiverde water. Nog enkele tips voor de doe-het-zelvers: het bassin is tussen 30 en 50 cm diep, volledig met vijverfolie bedekt en de wanden verstevigd met zwavelgrond (tegen mollen en ratten). Je kunt het bassin zolang maken als je wilt en bvb. laten uitlopen in een vijver.

Anything else you're interested in is not going to happen if you can't breathe the air and drink the water.
Don't sit this one out. Do something.
You are by accident of fate alive at an absolutely critical moment in the history of our planet.

Nog veel meer is te ontdekken op het prachtige domein van Gilbert. Gezien de woning niet aangesloten is op de stadswaterleiding heeft Gilbert een installatie gebouwd om regenwater op te vangen en te zuiveren tot drinkwater. In de tuin zitten 4 regenputten in de grond (totale capaciteit 7000 liter) die met elkaar verbonden zijn via een ingenieus overhevelsysteem gebaseerd op de techniek van de communicerende vaten. Het hemelwater komt toe via de dakgoten en wordt eerst opgevangen in twee kleinere putten waar het met een dompelpomp door fijn inoxgaas wordt gesproeid om bladeren en andere verontreinigingen op te vangen. Dan komt het in de eerste waterput. Zwaardere deeltjes zakken naar de bodem. En gezien de overhevelsystemen het water zachtjes naar boven sproeien in de volgende waterput, blijft de bodem onaangeroerd en het bezinksel stil. Wanneer het water in de vierde put komt, heeft dus al een eerste automatische reiniging plaatsgevonden. Het water wordt dan met een centrifugeerpomp uit de vierde waterput het huis ingestuurd. Er zijn eerst verschillende aftakkingen voor keuken, badkamer en toilet. Verder op de leiding komt het water door drie filtersystemen: een zandfilter, een actieve koolfilter en een omgekeerd osmose apparaat. Dit water is nu volledig veilig en drinkbaar, zoals trouwens door laboratoriumonderzoek werd bevestigd.
Daarna lopen we nog door de mooie tuin waar onder meer een takkenhuis, een houtbewaarplaats met levend dak, een groentetuin en helemaal achteraan een zevental bijenkorven staan, want Gilbert is ook imker.

I cannot believe that the purpose of life is to be "happy."
I think the purpose of life is to be useful, to be responsible, to be compassionate.
It is, above all, to matter and to count, to stand for something,
to have made some difference that you lived at all.

Wederom een inspirerende namiddag die het streven naar zelfredzaamheid en de creativiteit bij iedereen aanwakkert. Bedankt Gilbert, voor de mooie uiteenzetting en het delen van je kennis en wijsheid. De transitie naar een nieuwe samenleving begint altijd bij de Mens die zijn eigen kracht en vrijheid terugneemt. Die, in plaats van kritiek en oordeel te uiten op wat allemaal verkeerd loopt, bewust meewerkt en verder bouwt aan de oplossingen die overal voorhanden zijn. Die zijn eigen omgeving en levensstijl onderzoekt en desnoods nieuwe keuzes maakt. Die kiest om de negatieve berichtenstroom en angstmedia zoveel mogelijk buiten zijn levensveld te houden en te focussen op de wereld die hij wél wil creëren en zo geboren zien worden. 

Happiness belongs to the self-sufficient.

Ik zag deze week een mooie film (The Pillars of the Earth) die zich afspeelt tijdens de middeleeuwen. Ik werd onder meer erg aangesproken en geraakt door het feit dat de mensen toen zowat alles zelf konden doen en grotendeels zelfbedruipend waren op vele vlakken. Er was een grote kennis aanwezig over allerlei ambachten en ook veel vakmanschap. Ik noem maar iets: kuiper, mandenvlechter, klompenmaker, kleermaker, wagenmaker, smid, schoenmaker, bakker, meubelmaker, houtdraaier, leerbewerker, handwever, touwslager, tingieter, verver, brouwer, glasblazer, ketelslager, kruidenvrouw en nog veel meer. Tegenwoordig komt alles uit China, wordt gemaakt uit plastic en kunststof en is totaal zielloos en uniform. De film handelt over de bouw van een kathedraal, wat meestal een levenswerk was van de meester-bouwer want de werken duurden decennia lang. Een knap staaltje van kunde en arbeid trouwens, zo’n kathedraal.

Het geeft toch te denken dat op heel korte tijd (hooguit 100 jaar) de mens volledig afhankelijk is geworden van vreemde bronnen en van het economisch/monetair/industrieel systeem en zelfs voor de basisvoorzieningen (voedsel, huisvesting, verwarming, energie, verplaatsing,…) niet langer zonder de ‘moderne’ infrastructuur, elektronica en apparatuur kan. Het maakt de stadsmens bijzonder kwetsbaar wanneer dit systeem ooit komt vast te lopen en alle aanvoerlijnen stilvallen. Ik zeg niet dat het vroeger allemaal beter was. Er is gewoon het feit dat, naarmate het leven complexer en drukker wordt, we steeds meer uit handen geven en verantwoordelijkheid afschuiven. De vraag is nog maar of we daar gelukkiger van worden. Een vreemdeling teelt onze voeding op grond die we niet kennen, iemand anders bottelt ons water, iemand bouwt ons huis, iemand schrijft gifmedicijnen voor, iemand vangt onze kinderen op na schooltijd, iemand bepaalt via de media wat we denken, kinderen maken onze kledij in sweatshops,…En dat kost allemaal handenvol geld. Verliezen velen zo niet hun wortels en hun verbinding met de natuur? Weten velen nog hun levenspad te vinden als anderen voortdurend bepalen wat te doen, hoe te leven, wat te kopen? Ondertussen werken velen zich te pletter om al die voorzieningen te kunnen blijven betalen.

Kan het eigenlijk niet eenvoudiger? Is het mogelijk om meer vat op het eigen leven te krijgen? Velen zien een terugkeer naar eenvoud en zelfvoorziening als een stap achteruit. En zijn bang om het verworven comfort, de duurbetaalde luxe en het gemak en verpozing der technologie op te geven. Maar, zoals vroeger reeds gezegd, de bedoeling is uiteraard niet om met zijn allen terug in het bos te gaan leven in plaggenhutten en met de dagelijkse opdracht om voldoende voedsel te telen/vinden en hout te sprokkelen. Niettegenstaande er veel wijsheid te vinden is in de manier waarop natuurvolkeren en tribes leven en hun tradities een diepe bron van inspiratie kunnen zijn, toch is een terugkeer naar deze voorouderlijke levenswijzen niet de weg volgens mij.

Ook het andere uiterste, namelijk een toekomst perspectief zoals bvb. het Venus Project waar geavanceerde hoogtechnologie een belangrijke peiler is bij de uitbouw van een moderne en duurzame ecogemeenschap, doet de weegschaal teveel doorslaan naar verstand, innovatie en materie/machines. Wellicht is een tussenweg beter, waar zowel verstand en hart gehoord worden. Wellicht wordt de toekomstige samenleving in eerste instantie een evenwichtsoefening tussen patriarchale en matriarchale impulsen die een nieuwe weg kunnen tonen naar een volwassen maatschappij waar bewoners het vrouwelijke en mannelijke in zichzelf tot harmonie hebben gebracht en technologie ten dienste staat aan het algemene welzijn van ieder wezen en de hele planeet. En wellicht is ook dit slechts een voorbijgaande overgangsfase. Als we zien hoe Anastasia leeft en woont, met weinig tot geen materiële verlangens en bezittingen en volkomen verbonden met haar essentie en met de wereld, genietend van de overvloed der natuur, dan krijgen we reeds een glimp van een mogelijke toekomstige Mens. Onderdak, voedsel, energie,…worden wellicht steeds minder belangrijk omdat onze fysieke en energetische behoeften veranderen, naargelang ook ons fysieke voertuig zich aanpast aan de nieuwe en krachtige energieën die Aarde en mensheid overspoelen en wakker schudden.

Om te zien wat er werkelijk gaande is in het Universum,
hoef je alleen maar in jezelf te kijken.

Altijd leuk een nieuwe Disney, vooral als er ook een eigenzinnige prinses meedoet.
Zie jij ook het licht? Het liefdeslicht dat brandt in ieders hart?

And at last I see the light
And it's like the fog has lifted
And at last I see the light
And it's like the sky is new
And it's warm and real and bright
And the world has somehow shifted
All at once everything looks different
Now that I see you

Geen opmerkingen:

Een reactie posten